Oorsprong
Het Schipperke in de "Grote van Bylandt" In 1904 verscheen een boek van de hand van de graaf H.A. van Bylandt onder de titel "Hondenrassen". Dit boek was in feite een derde druk van een in 1894 verschenen boek, waarin de graaf een zo compleet mogelijk overzicht trachtte te geven van de op dat moment erkende hondenrassen.
Dit boek werd later bekend als de "Grote van Bylandt" graaf van Bylandt was de eerste voorzitter van de zogenaamde Nederlandse Vereniging van Liefhebbers en Fokkers van Rashonden ( de naam werd in 1905 veranderd in Nederlandse Kennelclub Cynophilia). In de Statuten stond onder meer als doel vermeld het samenstellen van een raspuntenboek met afbeeldingen van alle rassen.
Wanneer je heden ten dage naar het resultaat kijkt van het uiteindelijke boek, kun je niets dan een enorme bewondering hebben voor het monnikenwerk, dat door deze Kynoloog ( ja inderdaad met hoofdletter) van het eerste uur moet zijn verricht: Het standaardwerk bevat ruim 1400 bladzijden met meer dan 2300 afbeeldingen van zo'n 4000 honden!!! Ook voor ons Schipperke ruimt de graaf plaats in. Hij geeft een beschrijving van de raspunten in het Frans, Engels, Duits en Nederlands. Hoewel de auteur zelf in België heeft gewoond is het wel opmerkelijk, dat hij het Schipperke beschrijft als een Schippershond (verwarring met Schepershond, hetgeen herdershond betekent). Ook de toenmalige voorzitter van de Schipperkes Club et du Club du Griffon Bruxellois, de heer Middeleer, heeft zich er kennelijk niet aan gestoord, want hij typeert het boek in een brief aan de schrijver als een zeer aanbevelenswaardig boek voor alle hondenliefhebbers. En ook in het Belgische tijdschrift Chasse et Peche van 1894, waarin een recensie op de eerste druk wordt gegeven, schrijft een Belg nota bene vrij naar het Frans vertaald dat de afbeeldingen en de beschrijving van de Belgische rassen een daad van vriendelijkheid aan het adres van zijn land zijn. Het Schipperke wordt door hem getypeerd als "notre chien national". En ook hij neemt de naam Schippershond over door te spreken van "le Chien de batelier" (letterlijk: hond van een schipper). Vermeldenswaardig en nog altijd actueel is de karakterbeschrijving welke in de rasbeschrijving wordt gegeven. Een citaat hieruit "Uitnemende en trouwe kleine waakhond, zich niet afgevende met vreemdelingen. Beweeglijk, vlug en onvermoeid, altijd gadeslaande wat om hem heen gebeurd; zeer dapper in de bres springende voor alles wat hij moet bewaken; zeer zacht voor kinderen; kent de gewoonten van het huis is altijd nieuwsgierig te weten wat er achter een deur gebeurt, of waarom men een voorwerp van plaats verandert; zijne indrukken verradende door zijn krijschende stem en zijne opstaande manen...". Ik denk dat wij dit allemaal wel zeer goed herkennen... Zeker is, dat er in die tijd ook al fokkers bestonden van het Schipperke in Nederland. In deel II is een advertentie opgenomen van de zogenaamde "Noorder Kennel" in het Friese Tzummarum (plaatsje nabij Franeker). De eigenaar van deze kennel de heer Fopma Bonnema maakt er in zijn advertentie gewag van uitsluitend Schipperkes te fokken en bekroond te zijn met vele eerste prijzen.
Om de lezer een indruk te geven van het type dat indertijd bestond heb ik getracht een aantal afbeeldingen uit het boek over te nemen. Hieruit blijkt , dat het Schipperke kijkend naar dit oude type een echte herdershond was. Dat hij dit ook dient te blijven behoeft voor de Schipperkes Vrienden Nederland geen betoog alle negentiende eeuwse spraakverwarringen ten spijt.
Tekst: Frank de Jong Bron: Van Bylandt, Hondenrassen 1904
