Het Schipperke

Geschiedenis:   Vlaams dialect betekent Schipperke 'kleine scheper' of 'herdershondje'.   De gemeenschappelijke voorvader van de Belgische Herdershonden en van de Schipperkes zou een oud ras zijn, een herdershond, meestal zwart en tamelijk klein, die 'Leuvenaar' wordt genoemd.   Het Schipperke werd in de zeventiende eeuw op schilderijen gezien, het is een heel oud ras waarvan de werkelijke oorsprong in nevelen is gehuld.   Het Schipperke was befaamd als jager op muizen, ratten, mollen en ander ongedierte.  Het Schipperke werd voor de eerste maal tentoongesteld in 1882 in de stad Spa.   Hij werd in de mode gebracht door de Belgische koningin Maria Henrica.  In 1887 deden de Schipperkes hun intrede in Groot-Brittannië en de Verenigde Staten.

De eerste rasstandaard werd vastgesteld in 1888 door de voor het ras verantwoordelijke club, die in datzelfde jaar werd opgericht en die de oudste Belgische rasvereniging is.   In de loop der jaren is het dan wel nodig geweest om eenheid te brengen in het type.   In die tijd werd inderdaad gesproken van de variëteiten of types van Antwerpen, Leuven en Brussel.

Uiterlijk:   De schofthoogte van het Schipperke bedraagt ongeveer 32 centimeter, bij een gewicht van circa 5,5 kilogram.   Het gewicht van het Schipperke mag maximaal 9 kilo bedragen.   De beharing is zeer karakteristiek, overvloedig en recht, en vormt een halskraag, manen, een borstveer en een broek, wat hem zijn waarlijk uniek silhouet verleent.   De kleur van de vacht is zwart.   In sommige landen worden in de rasstandaards ook andere kleuren toegestaan.   De kleur van de ogen is donkerbruin.   Hij heeft hoog ingeplante, driehoekige, staande oren.   Vanaf 2006 is het in Nederland verboden om de staartjes te couperen.   Gewenst is een afhangende staart in rust die in beweging horizontaal gedragen wordt, maar een staart naar voren gekruld en rustend op de rug wordt getolereerd.

Karakter:  Het Schipperke is een uitmuntend waakhondje, intelligent, attent en beweeglijk, temperamentvol, nieuwsgierig, speels, wantrouwig tegenover vreemden en hij blaft nogal graag.   Met kinderen kan hij over het algemeen goed opschieten en ook de eigen huisdieren worden ongemoeid gelaten.   Voor de rest heeft het Schipperke een natuurlijke aanleg op alles te jagen dat beweegt: vliegen, muggen, muizen, ratten, konijnen, vogels...   Enige zelfoverschatting (probeer eens een paard weg te blaffen) is nooit ver weg.

Beweging:  Het Schipperke zit vol met energie.   Deze hond heeft, om zich gelukkig te voelen, veel beweging en spel nodig om zijn energie kwijt te kunnen.   Een dagelijkse flinke wandeling en spelen met een balletje, wordt door het Schipperke zeer op prijs gesteld.   Op latere leeftijd worden Schipperkes opvallend rustiger.